Bir Cumhuriyet Bayramı’nı Daha Geride Bıraktık
Didim'deki Cumhuriyet Bayramı Resepsiyonu'na bu defa katılamadım! Nedeni de, stadyumda bir ara esen soğuk rüzgardan fazlasıyla etkilenmiş olmalıyım ki, o günü ne ısınabildim, ne de gazete ile ilgilenebildim. Eve kapandım, tir tir titredim durdum.
Evet bir Cumhuriyet Bayramını daha geride bıraktık. Tüm Türkiye olarak, Didim de dahil olmak üzere anladık mı? Emanet edilen kuşağa anlatabildik mi? Bence en önemlisi buydu!
Buydu çünkü tarifi imkansız, belki de hiç bir millete nasip olmayan bir zaferin sonunda ilan edilmiş bir yönetim şekline karar verilmiş olması!
Nedir bu?
Tabii ki Cumhuriyet.
Yoklukta, nüfusun azlığında, çoluk, çocuk, eş, ana, baba, kadın, erkek, evlat değerlerinin rafa kaldırıldığı, topyekün mücadele edildiği, uğruna canların verildiği, içerideki düşmanla adeta sopayla karşı karşıya gelindiği, süngüleşildiği bir dönem sonrasında YURT edinilen bir tarihten ve sonrasında her yıl bugünün bir BAYRAM coşkusu içerisinde geçmesinden bahsediyoruz!
Onun için önemsiyorum, ben bu bayramı.
Onun için hal ve hareketlerimizle olsun, bayram sevinciyle olsun, davranışlarımızla olsun, ziyaretlerimizle olsun, bayram adına düzenlenen balolarla, resepsiyonlarla, kokteyllerle, görsel şovlarla, mesajlarla olsun, her çeşit etkinliklerle olsun, gereğini yerine getirebildik mi diyorum!?
Tüm bu değerlerle, kendilerine emanet ettiğimiz gençlere bizler de büyükleri olarak iyi ÖRNEK olduk mu diyorum!?
İnşallah olmuşuzdur.
Aksi halde bize; "bana ne verdiniz ki benden ne istiyorsunuz?" şeklinde soruların muhatabı olduğumuzda verilecek bir cevabımız olmalı!!
O veya bu şekilde laf yetiştirmeye, çalışanlar var aramızda! Deyim yerindeyse az palazlanınca, semizleşince (gerek maddi gerek siyasi) geçmişini hatırla(ya)mayan, hatırlamak istemeyen, bugünlere GÖKTEN ZEMBİLLE İNDİĞİNİ sanan, geçmişte yaşananların sadece HİKAYEDEN ibaret olduğunu, aslında böyle bir kahramanlık destanının asla yazılmadığını, kimselerin ülkeyi paylaşmaya kalkmadığını, bunların bir uydurmadan ibaret olduğunu sananlar var!
Sözün Özü!
Hepimiz bu geminin içerisindeyiz. İçimizden birileri isteyerek veya istemeyerek bir şekilde su almasına seyirci kalırsa, unutmayalım ki herkes gemiyle birlikte batacaktır. Kurtulmak için kulaç atacaklar olsa da KÖPEK BALIKLARINA (!!) yem olmaktan asla kaçamayacaktır. Onun için gelin bir olalım. Birlik olalım. Siyasi farklılıklarımızdan da güç alalım. Kısacası adam olalım..
