‘Gök, zemin, dağ , tahammülünden çekindiği ve korktuğu emanetin müteaddit vücuhundan bir ferdi , bir veçhi ene’dir. Evet, ene , zaman-ı Âdem’den şimdiye kadar âlem-i insaniyetin etrafına dal budak salan nuranî bir şecere-i tûbâ ile müthiş bir şecere-i zakkumun çekirdeğidir.

Şair deyince aklınıza yumuşak huylu, romantik, duygusal, uzaklara dalıp giden yavaş konuşan ve sakin bir profil gelebilir. Aksine benim aklıma sinirli, hayata öfkeli, haksızlıklara savaş açmış, Donkişot ruhlu aksi biri geliyor…