Bir Sevenim Var mıdır Uzak Diyarlarda?
Biliyor musun seni başkasına hiç anlatamadım. Hep içimde sakladım. Ama emin ol kimselerde görmedi bendeki seni. Kalbimin en hassas yerinde kaldın hep sen. O uzun gecelerin sessizliğinde hep kendimle paylaştım seni, sen aklıma düştükçe yılların hüznü çöktü omuzlarıma. Seni kimselere de yakıştıramadım fakat elimden gelen hiçbir şey olamadı, çaresiz ve aciz kaldım hep.
İnan o yıllara ait çok şeyi unuttum, hatıraları bile eskidi bende ama seni hiç unutmadım, unutamadım. Biliyor musun bu unutulmazlığın hiçbir adı da olmadı, kendide olmadı. Bunu ancak bir ben yaşadım uzaklardaki sen ile. Hasretini, özlemini içime gömdüm kimse bilmedi sırrımı, bilmeyecekte. Yokluğun üstüme karabulutlar gibi çökse de taşıyacağım yorulmadan. İnan hiç gücenmeyeceğimde. Leylasını çöllerde arayan mecnun olamam belki ama yaşadıkça sende içimde yaşayacaksın benim.
Uzak diyarlarda bir sevenim var mı benim de acaba dedim hep senin dediğin gibi. Vardı aslında bunu biliyordum ama hep uzaklarda ve hep birleşmeyecek yollarda. Hani cebelli ve aşılmaz dağlar olur ya işte onun gibi. Hatırlarsan sana da demiştim utanarak ta olsa ben ilk sevgiyi sende gördüm diye. Sende umutsuzdun ama sende biliyordun bu yolun birleşmeyeceğini.
Sen ayrıldıktan sonra çok düşündüm her şeyi, topladım, çıkardım, çarptım ve böldüm. Ama problemin doğru sonucunu bir türlü bulamadım. Hangi yolu denedimse sonuç yanlış hep çıktı. Sende bilirsin ki yanlış çıkan sonuçların insana kazandırdığı bir şey olmaz.
Acaba sorumu yanlıştı ya da yanlış zaman damı sorulmuştu? Böyle olduğu için mi çözüm yolu bulunmuyordu? Yoksa biz mi yanlış yerlerde idik Bir türlü çıkamadım içinden. Şaşırdım kaldım desem doğrudur.
Diyemezdim ki sana ne olursa olsun, sonuç yanlış olursa olsun gitme diye.
Kendimde bu hakkı görmedim, ayrıca sana da haksızlık olurdu gitme diyebilmem. Gitmeliydin sen, seni benden daha çok seven biri vardı ve seni o bekliyordu. Sen ona ait ve onunla olmalıydın. Zaten gönlümde razı olmazdı sana kal demeye. Verdiğin karardan dönmemeliydin sende.
Biliyor musun şu an bile o ılık sevginin bakışları hep gözümün önünde. Hep aynı türküyü söyledim sen gittikten sonra ve hiç gülmedi yüzüm. Dostum dediğim başka birileri de olmadı. Sensizliği çok düşündüm, sana ulaşmanın yollarını çok aradım ama aramızda ki engelleri aşmak mümkün olmadı. İşte o zaman sensizlik daha ağır gelmeye başladı bana.
Bazen özlemini bile sığdıramadım kalbime, söz dinletemedim gönlüme. Gör ki hayalinden bile kaçmak zorunda kaldım ama inan ilk seni sevdim ben. İlk sana dedim beni seven biri var diye.
Sana da anlatamadım bir türlü, bu sevgiyi dilim varmadı bir türlü. Ama inan çok sevdim sen gittin ben her gün eridim. Dedim ya hep aynı türküyü söyledim ve dinledim. Senden ayrılalı gülmedim dostum.
İçin rahat olsun, senin mutluluğun içimi serinletiyor teselli edebiliyorum kendimi. Ama söküp atmak kolay değil ki seni yüreğimden.
Bir selam, bir merhaban da yetiyor bana inan iki satır yazını bile okumak rahatlatıyor beni.
Sen mutlu ol yeter be arkadaş, Allah seni sevenlerine bağışlasın, onları da sana. Ben alışkınım çileli yollarda yürümeye. Bu da geçer diyelim gitsin.
