Şiiri Yaşatalım!
Emre ÇAKIR
SEYİRDEFTERİ
Ölüyor evet şiir. Farkında değiliz hiçbirimiz.
Ama popüler kültür denen o illet var ya hani. O acımasızca öldürüyor işte sanatlar sanatı şiiri. Şiirin ölüme biraz daha yaklaşmasında pay veya paylar? Kimin onlar? Aslında hepimizin. Hangimiz en son ne zaman bir şiir kitabı aldık? Belki ben ve sen aldın peki ya diğerleri? Onlar almadı. Neye tercih edildi şiir? Benim yaşam tarzım neye tercih edildi? Popüler kültür ve eklentilerine. Şarkıya, türküye, diziye, filme? Bunlara karşı değilim olamam da elbette. Onlar da gerekli yeri ve zamanı geldiği müddette. Sitemim edebiyatın bilhassa şiirin neden bu kadar geriden geldiğine, elimden geldiği dilim döndüğünce.
Şiir eskiden de ondan eskiden de hep öndeydi ama şimdi geride. Sevenleri bırakmıyor elbette. Ancak dahasını yapsa seven hastalanmaz büyük bir ihtimalle. Sevenin, şiir sevenin birşeyler yapmasına gelmeden önce anlatmak istiyorum şiiri yüksek müsadenizle. Anlatmak dedim ama mukaddes derecede mühim bilgi değil anlatacaklarım. Söyledim çünkü uğratmak istemem kimseyi sükut-u hayale. Her daim benim şiire olan tutkumda aklımdadır Efendiler Efendisi'nin zamanı. O'nun zamanında bilirim şiirin mertebesinin ne kadar ulaşılamaz olduğunu. Heyecanımı bir kat daha artırır bu. Ne mutlu! Bilirim bir de Türk şairinin kaleminin ne denli kuvvetli olduğunu. Bunları ve daha fazlasını daha çok insan öğrense ne mutlu bana ve bu bilgilere sahip olana! Efendiler Efendisi'nin şiirle uğramış olabileceği bile büyük bir haz aslında. Araplarda bilhassa kabilesinde şiirle uğraşan fazla neden uğraşmasın ki o yüce insan da?
Şiir severin yapması gereken de bunları dahasına anlatmak oluyor bu durumda. Benim aklımda var bir düşünce. Yapmak şiir dinletileri genele. Toplanması değil şiir severin, şiir severin şiir severe şiir okuması değil bu düşünce. O toplanan şiirin farkında olan insanların okuması şiiri herkese. Dağıtılması bilgi dolu broşürün oraya gelip o şiiri dinlemeyi isteyen kişiye. En anlaşılır dil ve en sevimli halle. Makul bir ücrete. Kimse gelir beklemese, bile yine de masrafsız olmuyor bu işler bilginiz dahlinde. Bir düşünce daha varmış benim aklımda. E düşünüyor insan haliyle. Kim ne yaparsa yapsın nafile. Engelleyemediği tek şey düşünmek. Ağzını bağlasan, ellerini ayaklarını bacaklarını kapatsan, gözlerini bağlasan, kulaklarını ve burnunu tıkasan da mani olamazsın düşünmesine. Bilinçli bir şekilde yaşamaya devam ettiği sürece. Nereden nereye?
Düşünmek demiştik değil mi? Ben birşey daha düşünmüştüm o da bu. Şimdi açıklıyorum. Ekranlarda bir sürü şarkı yarışması var. Bir tane de şiir yarışması yapılsa iki farklı alanda. Biri yazma diğeri okuma. Mesela. Bu da bir sanattır. Bir yazar da gazeteci-yazar yarışması olmaz mı demişti bir köşe yazısında. Hayır olmamalı bence ekranda. Başka yerlerde oldu oluyor zaten bu tür yarışma-lar. Çünkü gazetecilik ve köşe yazarlığı sanat değil bir iştir. Benden şimdilik bu kadar derken okuduklarını iyice düşünmenizi önemle tavsiye ederim. Bir sonraki köşe yazımda görüşene kadar esen kalmaya çalışacaksınız artık.
Şaka bir yana esen kalın.
