İzmir Eski İzmir mi?
Türkiye'den sıkıldığım zaman İzmir'e giderim ben demiş yılların tecrübesi Yılmaz Özdil aylar önceki bir yazısında. Okuduğumda yazısının göğsümü kabartan tarafları olduğu aşikar. Ancak o yazıya bir de kendi penceremden bakmak istiyorum. İzmir hala aynı İzmir'mi diye şöyle bir düşündüğümde, değil yirmi sene, birkaç sene öncesiyle bile aynı olmayan görüntülere şahit olmaktayım. Güler yüzlü hemşehrilerim gitmiş sanki, yerini yarınından kaygılı, günü kurtarma çabası içinde olan insanlar almış.
Bunu söylediğim zaman belki de "Bunu da nereden çıkarıyorsun?" diyen insanlar elbette olucaktır. Bunu o kişilerin Alsancak'tan çıkmayan, Güzelyalı veya Kordon'da yaşamlarını sürdüren profillerine vererek cevap verme telaşı içerisinde bile kalmayacağım. Elbette ben de bir İzmirli olarak tarihi çarşımız olan Kemeraltı'nda çocukken kayboldum, gece üç, dört oldu mu boyoza daldım, kan şekerim düşmesin diye. Fakat bu gibi güzellikleri, ayrıcalıkları acaba İzmirli tüm hemşehrilerimiz yaşayabiliyor mu? Bu şehirde yaşadıkları halde vapura dahi binmemiş olan kaç insan, kaç İzmirli var.
Benim ki farklı bir bakış açısı sadece. İzmirli rahat, geniş düşünür diyenler, bu şehrin ilerlemesi için bir tuğla koymuyorsa eğer, bunun suçu devlet veya bir başkasında aramamalıdır. Suçlu İzmirlinin ta kendisidir. Göç alan bir şehir olduğu doğrudur ve iş imkanları giderek azalmaktadır. Ancak elini taşın altına koyan o yardımsever o vatansever İzmirlileri görmekte zorlanıyoruz. Bu gibi insanların yazlıklara gitmek için yapılan sekiz şeritli otoyoldan, Çeşme, Urla, Seferihisar gibi yazlık yerlerde bulunan meskenlerine hareket etmelerini övgü nedeni saymak yerine, İzmirli olduğı halde değil yazlığı, bir dikili ağacı olmayan insanlara yardım etmelerini övünç kaynağı olarak görmelerini istiyoruz. İşte o zaman çocuklarımız, torunlarımız, kardeşlerimiz tarihi çarşıda başlarına birşey gelmeyeceğini bilerek gönül rahatlığıyla yeniden kaybolabilecekler. İşte o zaman İzmir eski güzel İzmir olacak. Buna gönülden inanın…
