Neyi düğü belirsiz bir zaman dilimindeyiz, yelkenlerimiz suya düşmüş bile, biz olmak duygusu her yanımızı sarmış çoktan. Dünyanın ayak sesleri karıncaların ki kadar, kulaklarımız pek çok gürültüye tıkalı…

Dinle beni; gücüne gitmesin kuşların, tırtılların, uç uç böceklerinin… Soyundum, öylece bekliyorum. Nasılda sarıldım rüzgâra, güneş nasılda yaktı içimi… Yağmur yağsın, şöyle bir değip geçsin tenime. Islanmak için vakit varken, her damla yüreğime düşsün, ben adını yazayım üzerindeki buğuya.