Eylül Ankara’sının ılık bir sabahı. Dikmen yükseklerindeki apartmanın beşinci katındayım. Erken kalkıp güneyi ve doğuyu gören odanın penceresi önüne geldim. Güneşi, bulutları gördüm dostlar.. önümüzde akıp giden uzaklıkta yemyeşil ağaçlar, çamlar,akasyalar,armut-elma-zeytin ağaçları,

Bir geçtiği yerden bir daha geçmeyen, geri dönüşü, tekrarı olmayan ve bir yöne doğru akıp giden hayatı, akıp giden bir ırmağa benzetirim. Bir ırmağın ne idüğü hakkında