Gri, yağmurlu bir Ekim sabahında, Ankara-Kavaklıdere’deki Daireye geldiğimde, aynı kattaki arkadaşlarımızdan Cangül ile Sevgin sabah çaylarını almaya gidiyorlardı, sevimli, gülen yüzleriyle.. Cangül birden bana dönerek ve sadece gözleriyle değil, yüzüyle de gülerek;

Yaşadığımız ömrün nasıl bir şey olduğunu ancak 50’li yaşlara geldiğimizde idrak edebiliyoruz. Ondan öncesi bir heyhula ile gelip geçiyor. Sonrası da güçsüz takatsiz… Bana göre hayatı anlama çabasına erken