Vakit Kaybı
Maide ÖREN
BİLİNÇ ALTI
Yaşamda, bildiklerimiz, öğrendiklerimiz, bildiklerimizi biriktirmemiz…
Acaba bu bildiklerimizi, öğrendikleri-mizi ve gözlemlerimiz doğrultusunda fark ettiklerimizi hayata geçiriyor muyuz? Yoksa bunları sadece konuşuyor muyuz?
Asıl yapmamız gereken ne? Tüm bu bildiklerimizi biriktirip bir kenara mı koysak? Ya da bunları hayatımıza mı geçirsek?
Aslolan yaşamak tabii ki. Yoksa bu bildiklerimizin değerini ve etkilerini nasıl anlarız ki? Bir şeyi, ancak onu yaşadığımızda anlayabilir ve tanımlayabiliriz. Asıl sonrasında; bildiklerimizi yaşama geçirip biriktirmeden bıraktığımızda, tüm yolları ve yöntemleri terk ettiğimizde işimiz çok kolaylaşıyor.
Yoksa bizim için hem zihin karışıklığı hem de yorgunluk oluyor. Bu da tamamen vakit kaybı…
Bazıları soruyor; Öyleyse neden öğreni-yoruz bunları? Hafızamızdan hemen nasıl sileriz ki?
Güzel bir soru.
Öğrendiklerimiz veya yaşadıklarımız bir kelime olarak hep toplanırlar. Bu kelimeleri biriktirmenin ve onlara tutunmanın bir faydası yoktur. Hayata geçirirseniz yaşarsınız yoksa bir hamallıktır.
Bir kitap okuduğumuzda okunan ve duyulan kelimeler, bize çok basit, çok sade biçimde tam olarak bize ne yapmamız gerektiğini işaret ediyorsa, onlar bizim için gerekli ve doğru kelimelerdir.
Ancak onları da vakti saati geldiğinde kullanmak kaydıyla…
Hayata geçirmek bu…
Tüm bunlar önemli değil mi?
Tabii ki önemli…
Sadece bize yaşamak için bir araç…
Önemli ve hakikat biziz. Yani sizsiniz. Gerçek biziz. Bu sözlerimde hiçbir felsefe yok. Hiçbir mecaz anlam da yok…
Anlatmak istediğim; tüm kurallardan, inançlardan, yollardan, hayal ettiklerimizden, düşündüklerimizden, kendimizden, tüm varoluştan, hatta bu yazdıklarımdan dahi tamamen özgür kalmak… Bizim, sizin ve herkesin tek ihtiyacı… Yapılması gereken sadece bu…
Tüm bu birikimlerden tutunmadan kurtulmak ve özgür olmak… Bunu yaptığınızda özgür olursunuz ve kendinizi bulursunuz.
Kendinizi görürsünüz. Ve hiçbir şeye tutunmadığınız için de kendinizi olduğunuz gibi kabul edersiniz… Yargılamadan, hafife almadan, daha değer vererek…
Kendinizle yüzleşme diyebilirim. Evet, adı bu…
Zihin boşaltma derslerimde bazıları çok korkarlar. Çünkü zihin boşaltma meditas-yonunda kendileriyle karşılaşırlar. Bu yabancı da kim? Bu ben miyim? Yok, bu ben olamam… Eğer her şeyi hesaplıyorsa; sade biri çıkar ki buna da beğenmez.
Yok, başkasına çok kötülüğü dokunmuşta bazı sebeplerden (paradan) dolayı kendisini kabul ediyorlarsa; asıl dürüst biri olduğunu görürse de kabul etmez. Zira bir şeylerden hıncını intikamını almaktadır. Yani geçmişteki kendisine yapılanlardan kendini böyle kuvvetli görür… vs.
Değişecekleri korkusunu duyarlar, korktuklarını ya belli etmezler ya da korktuklarını kabul etmezler bazıları… Meditasyon yapmayı bu yüzden kabul de etmezler.
Oysa bir devam etseler kendiyle yüzleş-meye, hiçte zor değildir… Karışıksa hiç değil.
Sadece kendimiz olacağız. Kendimiz olduğunda, birçok şey su yüzüne çıkıp, çözülmeye başlayacaktır. Sorunlu, problemli, tıkanık, sevgisiz, şefkatsiz, doyumsuz yapan sayısız yapı çözülmeye başlayacaktır.
Onlardan gerçekten kurtulmaya başladığınızda bu çözümlerle beraber daha sadeleşip, rahatlayarak, hafifler ve huzuru bulursunuz.
Mutluluğumuz, özgüvenimiz ve en önemlisi de sevgi eksenimiz artar ve genişler. Sevgi çoğaldıkça hiçbir korku da kalmaz. Korkusuzluk, yeterince huzur…
İşte tanışacağınız bu.
Kendinizle karşılaşıp yeterince çözüldü-ğünüzde bu fazlalıklardan gerçek benliği-nizle tanışacaksınız.
Bahsettiğim zihin temizlemede budur. ASLA yaşarken zamanı boşa harcayıp vakit kabı yaşamayacaksınız. Kendinize ve diğerlerine daha dürüst ve doğru olmak; anlamı bu…
Hiçbir kelimeyi, yaşanan olayı bilinçaltı ve zihinde toplayıp biriktirmeden sağlıklı yaşamak adı bu…
Eskilerden ders alarak, yenilere merhaba demek dileği ile…
