Umumi Milli Bayram!
Benim ruhum hınzır… İşim gücüm nerede ne mukallitlikler var… Onu bulur dilime dolarım.
Dolayısıyla adım çıkmış bine… İnmez beş yüze… Misali benim bu huyum belli ki teneşire kadar gidecek.
Azeriler bundan önceki başkanları Haydar Aliyev’i kurtarıcıları kabul ederler. Ve onun için ondan
“Umumi Milli Liderimiz” diye bahsederler. Bu sözü her duyduğumda aklıma türlü-türlü hinlikler gelir.
Derim ki,
İyi ki bizimkiler… Yani “Öz Türkçeciler” bunu havada kapmadılar.
Neyse… Benim derdim liderlerle değil… Umumi olanlarla… Umumi güzel şey… Herkesin faydasına sunuyorsun. Herkesin istifade edip benimsemesine vesile oluyorsunuz. Az şey mi?
Bundan yıllarca önce vaktin kaymakamı Ümmet Kandoğan zamanında bir gün Lisenin yanından geçerken… Öğrencilerin on dokuz Mayıs bayramına hazırlandıklarını gördüm.
Dikkat kesildim… Müzik bir Amerikan sanatçının söylediği pop müzikti.
Allah-Allah bizim On dokuz mayıs gençlik bayramımız ne zaman “umumi” olmuş? Dedim kendi kendime…
Ya da… Dışa açılmanın bir neticesi mi idi acaba?
Veya İngilizce sürüm… Geçmişe dönük gecikmiş bir borcun ödentisi mi idi ki? Sömürülmek böyle bir şey işte… Bir kere tefecinin eline düşmeye gör… İyilik adına iliklerine kadar sömürür… Bu arada benliğin de tarumar olur.
Gel zaman… Git zaman… Devran değişip dini bütünlerimiz devleti sahiplenince… Hah dedim kendi kendime… “Umumiler” şimdi ayvayı yediler…
Namusumuz emin ellere geçti.
Lakin…
Bundan yirmi gün kadar önce “Milli Eğitim’e” bağlı İnönü İlköğretim okulunun karşısında proje çalışması yaparken okulun bahçesinde tarihin tekerrür ettiğini gördüm.
İlkokul birinci sınıf öğrencileri “kılığı” kendinden menkul bir delikanlının nezaretinde dans provaları yapıyorlardı.
Dikkat kesildim… Müzik bana inat yine yabancı bir şarkı idi…
Çalışma bitti… Delikanlı minik öğrencilere 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk Bayramına iki dansla katılacaklarını… Bunun bir tanesinin yabancı müzik… Diğerinin ise Türkçe müzik olacağını söyleyince…
Yahu… Bu dini bütünler de beceremediler bu işi dedim yanımdaki arkadaşıma… Ben de zannediyordum ki…
“Dünya artık beşten büyük…”
Hayır, öyle değilmiş meğersem… Dünya bizden hepten büyükmüş...
Baksanıza bizim her şeyimiz… Ve dahi bayramlarımız bile umumileşmiş de
haberimiz yokmuş…
