İlk defa itiraf ediyorum, çocukluğumun geçtiği evde mutfağımızın arka penceresi arkada oturan komşumuza bakardı. Bir yaz, komşumuz evini üç aylığına İstanbul’dan gelen akrabalarına bırakıp gitti. Ben o zaman İstanbul’u

‘’Ömür dediğimiz şey, küsecek kadar çok mu?” İngiltere’de bir adam, her gün gittiği bir kafeteryada kendisiyle hiç ilgilenmeyen, kendine insan muamelesi yapmayan insanlara