Her bayram sessiz çığlıklarla gelir. Ve bir bayram arifesi daha!  Ah yüreğim! Bayram arifesi üşüyen yüreğim.  Yarım kalanlara rağmen, yaralarımızı sarmamız gerek biliyorum. Annemin bayram sabahı beni uyandırışı kalmış anılarımın

“O sabır ağacında meyve geç olgunlaşır.”   Sabretmek kolay değil, hele beklenen sevgiliyse. Sabırsızlığımızın kaynağı, fıtrâtımızın mayasıyla ilgili olabilir mi?