Bölmekten vazgeçtiğini söyleyen Öcalan şimdi de, yine bölünmek anlamına gelen “Demokratik Özerklik” diyor. Yani, “Kürtler kendi kendilerini yönetsinler” diyor. “Ama, önce benim özgürlüğüm sağlansın, bu şart” diyor. “Olmazsa olmaz” diyor, özgürlüğünü, serbest bırakılmasını şart koşuyor. “Hani anadil, hani temel hak ve özgürlük talepleri”? Var mı böyle bir talep! Yok, adı bile geçmiyor.

Otuz yıldır yaşanan bu sorunun gerçek adı, maalesef ki yıllardır ve neredeyse herkes/kesim tarafından hiç düşünülmeden, bir çırpıda kolaylıkla söylenilebilen ve sonuçta kanıksanan/kanıksattırılan “Kürt Sorunu” asla değildir. Buna ancak, ya “Dayatılan Kürt Sorunu”, ya da “PKK Sorunu” denilebilir.