Nur topu gibi bir oğlun oldu de­di­ler ba­ba­ya. Baba se­vin­di. “Nur topu gibi ha!” dedi için­den. Ve te­bes­süm etti. Doğum için göz aydın eden­le­re gu­rur­la baktı baba. Bir oğul sa­hi­biy­di. Aslan gi­biy­di. Bü­yün­ce oku­ya­cak büyük adam ola­cak­tı.

Bir yere koştuğu yok. O kendi mecrasında, -büyük ölçüde- dizginlerini elinde tutanların öngördüğü istikamet ve hızda gideceği yere gidiyor. Zannımca soruyu şu şekilde sormak daha faydalı: Biz o vasatta nereye koşuyoruz? Bu sorunun cevabı, internetin ve sonrasında sosyal medyanın hayatımızın bir parçası haline