Siz ne kadar coşkuyla yazdıysanız ben de o coşkuyla okudum kitabınızı, okurken vahyin sesleri
yankılandı içimde, huzur buldu yüreğim.
Bu kitap ile anımsadığım ya da hiç bilmediğim ayetleri zihnime kazıdınız. Her bir ayette Rabbimin yüceliğini, nezaketini, birliğini görmeme vesile oldunuz. Gördüğüm ve bildiğim güzelliklerin çok daha güzel olduğunu hatırlattınız.
Bir taşın ona verilen emirden dolayı sert olduğunu, asıl imtihanın İbrahim(a.s)'a değil de ateşe yapıldığını, dua edişimin Rabbimin bana verdiği değer sayesinde olduğunu ve duamın ehemmiyetini okuduğumda her şeyim alt üst daha doğrusu "üst alt" oldu.
Okurken hızlı ilerlemekten hep korktum, geride kalanları unutmaktan(gerçekten geride kalmalarından).
Kitabınızı imzalatırken bana "Okudukların sende çoğalır inşallah" dediniz. Rabbim o güzel duanızı kabul eder
inş. Ben de ve tüm okurlarda çoğalması ümidiyle...
Ben kelimesini ne kadar çok kullandığımı ve her şeyin benim olduğunu sandığım rüyadan sarsılarak uyandım. "Ben"i var edenin bana herkesten çok değer verdiğini fark ettiğimde rahatladığımı(hafiflediğimi) hissettim.
‘Vahiy'lerin eskimez olduğunu ve hep şu an'a tanıklık ettiğini bütün kalbimle anladım.
Beni Kuran'a daha çok yaklaştırdınız. Sayenizde o denize girmekte çabalıyorum ve tek isteğim kendimi
o denizde bulup coşku duymak. Hüzünlendiğimde de Rabbimin tesellisiyle ferahlamak. Henüz o denize giremesem de denize dışarıdan baktığımı fark etmek bile
güzel.
Ayetleri birçok tekrarlar ve o güzel benzetmeler ve yorumlarla daha iyi anladım. En güzeli de Kuran'ı bana
aşina eylediniz.
Ayetlerin kendi içinde ve aralarında nasıl dertleştiğini ve soru-cevaplarını gördüğümde Kuran'a olan
hayranlığım arttı ve Kuran'ın bir bütün olduğunu anladım.
Rabbimin "De ki" hitabını Peygamberimize söylediğini okuduğumda Rabbimin nezaketini ve inceliğini gördüm.
En önemlisi de meal ile tefsir arasındaki büyük uçurumu görmeme vesile oldunuz. Meal sadece başlangıç yeriydi, tefsire ulaşmak için bir köprü. Tefsir ise varılan sonsuz bir vadi. O vadi de nasıl baktığın, nasıl okuduğun, nasıl yürüdüğün, tecrübelerin her şey orada gerekli. En güzeli de senin göremediğini birinin(yani siz) elinden tutup kendi görebildiklerini göstermesiydi.
Bu yorumu yapmamın nedeni kitabınızın nelere vesile olduğunu göstermek. Benim okurken ve hatırımda kalanları hatırladığımda yaşadığım o mutluluğu paylaşmak ve herkesin o mutluluğu tatmasını istiyorum.
Kitabı yazan ve yazmasına destekveren herkese sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum. Rabbim razı olduğu kullarından eylesin sizleri ve tabi okuyup faydalanan okurlarınızı da...