2 hafta önce mezun olduğum üniversite olan ODTÜ işletme bölümünden madalya törenime giderken yaşadığım olayı sizlerle paylaşmak istedim.
Sabah 10 THY uçağına yetiştim, 10.35 de kalkışa geçti, ancak gürültülü bir ses ve sarsıntı ile kalkışı yapamadık. Yolcular panik içerisinde özellikle bayan ve çocuklarda yoğun bir heyecan yaşandı. Ne olduğunu anlayamadık tabiî ki.
Kısa sürede kaptan pilotumuz :’’ Teknik arızadan dolayı uçuşumuzu iptal ettik anonsu yaptı’’
O an ufak şoklar yaşandı, sağ olduğumuza şükür ettik, tabii beni bekleyen Ankara’daki arkadaşlarım dostlarım geldi gözümün önüne. Hemen uçaktan çıkıp eve dönüp seyahati iptali düşündüm.
Ancak, Meditasyon, Yoga derin nefes teknikleri ile sakinleşmemi bekledim. Çevremdeki yolculara da sakinlik gönderdim.
1 saat sonra tekrar alana indik ve hemen bir kriz masası oluşturduk. Tüm yolcular şaşkınlık içinde idi. Uçağa kuş kaçtı söylentisi, ön taraf kalktı kuyruk kalkamadı yorumları vardı.
Yolculardan genç bir bayan öğrenci ağlıyordu, full bright mülakatımı kaçırdım diyordu… Birkaç kişi ona yardımcı olduk.
O yaşanan an tabiî ki çok daha fazla yazdıklarımdan heyecan ve panik dolu anlardı..
Evim alana 50 km olduğundan ve Ankara’da güzel ve hoş programlar beni beklediğinden, pozitif gücümle negatif gücüm arasındaki savaşla yolculuğa devam etmeye karar verdim.
12.30 da yeni uçağa alındık, uçağın yarısı boştu, diğer yarısı yani bizler cesaret sembolü kahramanlar gibi idik. Ancak o an NLP ve soyutlama tekniklerimi kullandım. Güzel şeyler düşünüp bu yolculuğun diğerinden farklı olduğunu öyle bir olay yaşamayacağımı kendime yüreklendirerek havalandık…45 dak yolculuk soyut olarak biraz uzadı ama sonunda mutlu sona ulaştım, arkadaşlarım alanda karşılamaya gelmişlerdi. Tüm sıkıntıyı bir kez daha unuttum.
Ankara'ya kavuştum, sevgili can çocukluk, lise ve ODTÜ lü arkadaşlarımla kavuşma ve madalya mutluluğu yaşamamın keyfine doyumsuzca vardım.
En kritik kriz kaos anlarında panik olmak yerine, yoga, meditasyon, NLP, soyutlama teknikleri vs.leri kullanmak o anı daha kolay ve hızlı geçirmemize ve gücümüze güç katmasına yardımcı olacaktır.
Güzel bir yaşam dileği ile…
Comments Disabled To "Teknik Arıza Şoku!"
#1 Comment By Levent DOĞAN On 19 Temmuz 2009 @ 15:04
Sevgili Ayfer Demir,
Yaşadığınız uçak olumsuzluğu fevkalade sinir bozucu ve morali sıfıra indirecek cinsten.Tüm olumsuzlu- ğu, çoğu kişinin yapamayacağı büyük casaret örneği göstererek olumlu şekle dönüştürmeniz fevkalede bir başarı. Böyle bir elim olayı bizlerle paylaşarak, olası bir olumsuz olayda, neler yapılacağı ve nasıl davranacağımız konusunda, bizleride yazınızda bilgilendirdiğiniz için çok teşekkür ederiz.Başarı konusundaki yazınızda olduğu gibi böyle güzel yazılarınızın devamını dileriz.
Levent DOĞAN
#2 Comment By ismail sivrikaya On 19 Temmuz 2009 @ 18:44
Sevgili ayfer,
burası türkiye, şükredin kuş kaçmış
mazallah deve bile kacabilirdi.
kurban edilmekten kurtulmaya çalışırken.
#3 Comment By ayfer demir On 20 Temmuz 2009 @ 11:27
Sevgili Levent Kardeş,
İçten yorumunuza çok teşekkürler, selamlar
#4 Comment By ayfer demir On 20 Temmuz 2009 @ 11:32
Sevgili Kardeşim İsmail,
İstanbul bir kuş cenneti,martılar,kargalar,karapataklar,albatros kuşları ,üstelik denize yakın çok katlı evlerin çatı katlarına kuş kovucuları yerleştirme sektörü bile var..Bizim evde de klima üstünde dışarda yavru kuşlar yuvamız var.
Sabahları kuş sesleri ile uyanmak,onları hissetmek yaşadığımızın bir birimi.İlerleyen saatlerde şehir gürültüsünde kaybolup giden sesler..Doğanın sesini teknoloji alıyor..
Martı sesi de sabahları denize yakınsın demektir..
Gülü seven dikenine,, kuşu seven ,yaramaz kuşlara katlanır..
#5 Comment By Perihan Canyürekli On 20 Temmuz 2009 @ 13:55
Kardeşim Ayfer..
Ankara ya gelirken uçak sorunu yaşadın fakat geldikten sonra bunu atlattık hep beraber.Sen zaten yöntemlerinle kendini sakinleştirdin biz de seni mutlu ettiysek ankaramızda çok güzel bir kaç gün geçirttiysek ne mutlu..Yazılarını takip ediyorum çok akıcı bir dilin var.Yazını okumaya başlayan bitirmeden bırakamıyor. Devamının gelmesi dileğiyle..
#6 Comment By ayfer demir On 20 Temmuz 2009 @ 15:45
Sevgili Peri kızı kankardeşim,
Cocukluğumuzun paylaşımlarının, bu olgun yaşlarımızda yaşam çoşkusu vermesi ve her daim kalplerimizin bir olması dileği ile.Ilgine teşekkürler.sevgiler
#7 Comment By Özlem Kızıltan On 20 Temmuz 2009 @ 18:14
Sevgili Ayfer,
Çok içten ve çok doğal bir yazıyla, hepimizin değişik yer ve zamanlarda başına gelmekte olan/gelebilecek dertlerle, sorun haline getirdiğimiz gündelik olaylarla ya da aniden oluşabilen beklenmedik durumlarla nasıl baş edebileceğimizi, olumlu bakabileceğimizi ne güzel anlatmışsın...Teşekkür ederim...Lutfen yazmaya devam et...
#8 Comment By ayfer On 20 Temmuz 2009 @ 21:10
Sevgili Özlemciğim
Nazik yorumuna ve tel ile haber veremene çok teşekkürler beni yazmaya yüreklendirmene de çok sağol,zor anlarla başa çıkarsak hep güçlü oluruz yaşamı güzel ve dinamik hale getiririz.
Ama gene de herşey gönlümzce olsun,sevgiyle kalınız
#9 Comment By Dilek Kalcıoglu On 21 Temmuz 2009 @ 14:29
Sevgili Ayfer ciğim,
Öncelikle geçmiş olmuş sevgili arkadaşım,
son dönemlerde bu tür kazalar sık olmaya başladı.
Cesaretin içinde kutluyorum seni . seni seviyoruz...
#10 Comment By ayfer On 21 Temmuz 2009 @ 15:07
sevgili Dilekciğim
çok sağol iyi dileklerin için,bazen kader bazı şeyler..
sevgiler
ayfer
#11 Comment By Ayfer Öztuna Çetiner On 27 Temmuz 2009 @ 01:46
Sevgili Ayfer,
Tatil dönüşü maillere bakarken yazını okudum.SEnin 30 mayıs AYEV balosundan dönüşte (tabiiki biraz benimde katkılarımla) yolcu indirilirken ATasehir terminalinde unutulma maceranda vardı,onu hatırladım.Pozitif enerjinin insanlar üzerinde nekadar etkili olduğu senin yaşadıklarınla da anlasilmış oluyor.Keyifli ve bilgilendiren yazılarına tesekkürler.Hoşcakal
#12 Comment By Oğuz Dündar On 07 Ağustos 2009 @ 17:00
Sevgili Ayfer hanim. Ne guzel edinmis oldunuguz tecrubeleri yerinde kontrollu bir sekilde kullanabilmeniz. Sizi tebrik ediyorum.
Yaziniza istinaden hemen simdi yazdigim bir siiri taze taze sizinle ve okurlarinizla paylasmak istedim.
Hoscakalin...
- - - - -
İNSAN OL
İnsanlar dünyaya gelir
Serpilir zamanla büyür
Sanır ki kendini bilir
Ancak yaş kemale erer
Hala aynını düşünür
Bu bir ağaç misalidir
Her yeni yaş bir örtüdür
Eklendikçe kalınlaşır
Sanki candan uzaklaşır
Oysa özü hep aynıdır
Ve diyeceğim sen sen ol
Ara tara kendini bul
İster o yol ister bu yol
Gene katlarınla varol
Sonuçta sen ol, insan ol
Oğuz Dündar
07.08.2009
#13 Comment By ayfer On 07 Ağustos 2009 @ 17:16
Sevgili Ayferciğim
evet yolculuk yarı macera demekmiş demek,sevgi ile kalnz yorumunza çok tşk
ayfer
#14 Comment By nezihe selma camur On 07 Ağustos 2009 @ 19:44
sevgili Ayfer,
gecmis olsun dilerim kimse boyle bir olayi yasamaz,vede senin heyacan ile bekledigin ODTU mezunlarinin gecesi icin, cok onemli vardi senin icn tahmin edebiliyorum benim Aydinlikevler lisesi 50 yil balosuna gelmek icin aylar oncesi bekledigim ve 14 saatlik bir ucusu dahi korkusuzca gozse alip p siz sevdigim arkadaslarimi gorebilmek icin yasadigim heyacani tahmin ediyorsundur,olmek aklimizdan dahi gecmiyor pozitip dusunce ile sevdigimz dostalrimizi gormek ne buyuk zenginlik mutluk idi,(benim duygularimi 29 yil okyanus otesive hic bir Turk un olamdigi yerde yasamis,en guzel yillarinini mucadele ile gecirmis,ve kova burcunun ozellikerinin tamamni gosteren bir bayan dusun),ama dilegim yakin bir tarihde kesin donus yapmak ve omrum sonuna kadar Turkiye de guzel arakads dostalrim ile mutlu yasamak,bak bende senin gibi pozituf dusunuyorum:):):),cunki dusunmek yapmanin yarisidir,:):) sevgiler kucak dolsu opuyorum Resit beye sevgiler Ceren e sevgiler optum, Cok guzel siir sevgili Oguz Dundar bey in yazdigi ,guzel haberelrini bekliyorum sevgili kardesim,
Nezihe selma camur
#15 Comment By ayfer On 08 Ağustos 2009 @ 12:51
Sevgili Oguz Kardeş
Farklı yorumunuza çok teşekkürler.Hepimiz önce insanız.
Elinize yüreğinize sağlık
Sağlıkla kalınız
ayfer
#16 Comment By ayfer On 08 Ağustos 2009 @ 12:54
Sevgili Selmacığım,
Öyle güzel anlatmışsınki gurbeti ve hasreti, bu bir de memleket ve cocukluk arkadaşları olursa nasıl katlanır kimbilir..Anlatılmaz yaşanır hissedilir.
En kısa zamanda seni aramızda görmekten mulu olacağız.
Ankara'dan sevgiler
Ayfer Önal Demir
6 fen de 1972