Şairlerimizin, yazarlarımızın sevdiklerine karşı ortaya koyduğu duyguları birbirlerine ithaf ettiği şiirleri vardır. Bu şiirlerin yıllar sonra bile anlam zenginliklerinin muhafaza edildikleri görülür.
Her ikisi de rahmetli olan, Rıza Akdemir’in, Ahmet Tufan Şentürk için yazdığı, ithaf ettiği bir şiri var dört ayrı dörtlükten meydana gelen. Bu şiirin iki ayrı dörtlüğü şöyle karşımıza çıkıyor efendim.
Birlikte okuyalım:
Onda insanlığı bir kardeş sayan,
Mevlanaca seven, Yunusca duyan,
Sevgi mabedine gönlünü koyan,
Güneşi aşk olan bir imam vardır.
Çiçek hastalığı yüzündeki çil,
Kimsenin önünde eğilmiş değil,
İçinde sevgiyle yanan bir kandil,
Kalbinde köpüren bir umman vardır.
Rıza Akdemir, inandığını yazan, sayfalara aktaran, sevdiğini, takdir ettiğini sonuna kadar savunan, anlatan, dile getiren bir kalem sahibidir, yazardır, araştırmacıdır, şairdir.
Rıza Akdemir hocanın, Ahmet Tufan Şentürk hocayla ilgili duygularının, şiirle anlattıklarının son iki dörtlüğü de şöyledir:
Onda en güzeli yalın sözlerin,
Onda gariplerin ve öksüzlerin,
Boynu büküklerin, soluk yüzlerin,
Üstüne titreyen bir vicdan vardır.
Onun şiirinde şafaklarıyla,
Gökleri, ayları, bayraklarıyla,
Dağları, taşları, ırmaklarıyla,
Baştanbaşa bütün bir vatan vardır.
***