Mutluluk Resim Değil Yaşamdır…
Mutluluk…
Özleme, güzele, iyiye, berekete eksiksiz ve sürekli ulaşmaktan doğan kıvanç, sevinçtir.
* Mutlu insan…
Kendisiyle çatışmayan, barışık olandır. Ben merkeziyetçi (egoist) değildir.
Hiçbir şeyi ispata çalışmaz.
Başını kuma sokmayan, önce kendine dürüst davranandır.
Yaşarmış gibi yapmaz, doyasıya yaşar.
Her gün hayatı yeniden keşfeder.
Olumlu düşünür, görür, bu yüzden mutludur.
*
Mutlu olmak…
Hayattan zevk alarak yaşamaktır.
Basit ve küçük gibi görünenlere değer vermektir.
Sahip olunanı gözden geçirmek, geliştirmektir.
Sağlığa şükretmektir.
*
Mutluluğu kovalamak…
Hikâyedeki gibi; Everest’in tepesi, okyanusun dibi, Tac Mahal’in kubbesinde değil, herkesin içindedir.
Kovalama, koşturmaca gerekmez.
*
Mutluluğu yakalamak…
Mutsuzluğu akıldan, ruhundan kovduğun an, avucun içindedir.
*
Mutluluğu paylaşmak…
Sırrı; iki kelimeyi ters yüz yapmaktır.
Yani; paylaşmak mutluluktur.
*
Mutlu son…
Mutlu son diye bir şey yoktur.
Her şey yeni bir mutluluğun başlangıcıdır.
*
Eğer, “doğrudur” diyorsanız,
NİCE MUTLU BAYRAMLARA…
********
Ders olsun okuyanlara, biraz zor ama...Size de nice mutlu bayramlar efendim...
Kasım 15th, 2010 at 14:26