Kim daha güçlü şimdi bilmiyorum.
Güçlü bir kadın, güçlü bir ana, güçlü bir eş, bir oğul ya da bir kız çocuğu gibi doğrumu gördükleriniz, yaşadığımız sancılar aynı belli ki sadece yaşanış biçimleri evrimleşiyor hayatta her birey acıyla sınanmakta.
Saklı geçmiş bırakıldıkları ana dönerken ağlamak var içimizde, benzediğimiz eksiklikler düştü yerlere.
Yaklaşan son adımların korkmaktan yana bir derdi yok, defalarca yüzleştiğimiz yüklü alışmışlığımıza.
Titreten soğuklar üşütmüyor tenimizi, kaybolmuş büyük şehirler gibiyiz canlı gecelere ev sahibi içlerinde yalnızlık yaşamları barındıran.
Hüzünlü sevişmeler aralıksız soluk almalarla defalarca bir bütün oldular, kışkırtılan gülüşler eşlik etti derin yaraların üstünü örtmeye.
Sanıldığı gibi değilizdir belki de kırmızının ateşi vurmuştur bedenlerimize, dönmek istediğimiz yol ayrımlarımız
dan önce.
Güçler sayısız avuntunun uğultusundan sıyrılmaya çalışırken bünyemizde ruhumuza işlenmiş nakşedilmiş birer nüfuslu kimlik kopyası.
Zordur belkiler biriktirmek, tutunurken güçlüler yalnızlıklarını biçimlendirmezler, bilirler onlar tahminleri olabileceklerden haberdar kâhinleri aratmayan.
Bulut olmuş yüreklerin güçlü görünmelere ihtiyaçları yoktur.
Ne gök gürültüsü gibi nede yağmur sağanağından doğan güçlerle beslidir güçlüler.
Üşümenin etkisiyle ciğerlerine çektiğin her nefes kadar yıpranmaya niyetlendirilecek olsa da vazgeçmez.
Güç demişken bu dünyanın hakimi olmayacağız Hiçbirimiz! Az zamanımız var hatta bilmediğimiz zamanlara yolculuk yapmaktayız, sadece yanımıza alabileceğimiz tek gerçek ise geçirebildiğimizce güzel dolu mutlu günler olabilir?
Yolculuk hepimiz için öngörülmüş olmalı güç baktığınız ve hisettiğiniz her yerde..