Çirkin olayları görüyor…
Tatsız dönem yaşıyoruz.
Ancak…
Umutsuzluk, karamsarlıktan sıyrılıp kafamızı kaldırdığımızda iyi gelişmeler olduğunu görmeliyiz.
Mutluluk verici, sevindirici olayları da kutlamak lazım.
Yoksa…
Yaşam böyle sürmez, ömür böyle gitmez.
***
Gidelim Gördes’e.
Manisa’nın bir ucundaki 700 metre tepedeki ilçeye.
Kendi halindeki bu yerleşimin ne zaman kurulduğu belli değil.
Kalıntılarına bakılırsa Pers, Makedon, Roma imparatorluğunun izleri var.
İlçe hiçbir zaman öne çıkamamış.
Ne siyasette, ne ticarette.
Yazları sıcak, kurak, kışı ise soğuk ve yağışlı.
Ekonomisi coğrafyasına bağlı.
***
Geçmişte tütün, haşhaş ekimi yapılırdı.
Onlar bitti.
El yapımı halıcılık zaten tükendi.
Biraz kiraz, bağ bahçede domates-biber halkın geçim kaynağı.
Bu nedenle…
Nüfusun artış hızı, eksi.
Yani her geçen yıl azalıyor.
İş olmadığından erkekler başka şehirlere gidiyor, gençler dönmüyor.
Kadın sayısı erkekten fazla.
***
Yerin üstü fakir ama altı hazine.
Nikel, demir, kaolen, zeolit, kömür, mermer, krom, kuvars…
Değerli ne kadar maden varsa tarihi toprakların altında.
MTA’nın gözbebeği cevher bölgesi.
***
Gördes, kaderini dev bir işletme ile değiştiriyor.
Milyon liralar harcanıyor…
Ocaklar hazırlanıyor.
İşleme tesisleri kuruluyor.
Göletler, toprak atık barajları yapılıyor.
Dünyanın en gelişmiş teknolojisiyle Nikel üretim merkezi yaratılıyor.
***
Şu anda bin 200 kişi çalışıyor.
İşçilerin çoğu ilçe ve köylerinden.
Bölgede artık işsizlik muhabbeti yok.
İşletmenin her türlü ihtiyacı da çevresinden karşılanıyor.
İş, hareket, para olunca değişim kendini gösteriyor.
Gördes’in bu hali bereketini sergiliyor.
***
Merkezde makineler çalıştığında…
Dışa bağımlılıktan kurtulacağız.
Türkiye’nin yıllık nikel ihtiyacı 6 bin ton, hepsi ithal ediliyor.
Döviz akıttığımız nikelin pazarı olacağız.
Bize satanlara, satacağız.
Yıllık yaklaşık 20 bin ton nikel, bin 500 ton kobalt üretimiyle havamızı atacağız.
***
Unutulan Gördes sayesinde
********