Günler birbiri ardını izliyor.
Ben ise art arda gelenleri.
Olup biten herşey sanki sadece benim gördüklerimden ibaret.
Herkes aslında o kadar masum ki.
Birileri ya yanlış oynuyor hayat denilen oyunu.
Ya ben bu oyunun kurallarını yanlış biliyorum.
Bu dünyada yaşama gayemin ne olduğunu bile tam olarak bilememem benim suçum değil aslında..
Var olan ve devamlı başa dönen bir şarkının ritmini tutturmakla meşgulum.
Şarkının sözlerinin yanlış olduğunu biliyor ancak söyleyemiyorum.
Değiştirmek istiyorum kimi zaman bilinen sözleri.
Kimi zaman melodisine kaptırıp kendimi,yanlış dönen senaryolar içinde buluyorum.
Aslında film aynı film,insanlar aynı insanlar.
Hayatın gerçekleri suratıma bir tokat misali çarptıkça,
Acımasız olmayı öğreniyorum.
Her ne kadar beceremesemde.
Duygusuz insan kalabalığında kaybediyorum kendimi.
Dünyanın yalan olup olmadığı sorusunu artık kendime sormuyorum.
Çünkü cevabını biliyorum.
Yüzüme gülen insanların aslında iki yüzünün olduğunu,
Yağan onca yağmurdan sonra istesem de istemesem de beni ısıtacak güneşlerin çıkacağını da.
Terlesem de o güneşin sıcaklığından.
Varlığımı ıslatacak mavi denizlerin varlığından haberdarım.
Aslında film aynı film,insanlar aynı insanlar.
Hayatın gerçekleri suratıma bir tokat misali çarptıkça,
Acımasız olmayı öğreniyorum.
Her ne kadar beceremesemde.
Duygusuz insan kalabalığında kaybediyorum kendimi.
Dünyanın yalan olup olmadığı sorusunu artık kendime sormuyorum.
Çünkü cevabını biliyorum.
Yüzüme gülen insanların aslında iki yüzünün olduğunu,
Yağan onca yağmurdan sonra istesem de istemesem de beni ısıtacak güneşlerin çıkacağını da.
Terlesem de o güneşin sıcaklığından.
Varlığımı ıslatacak mavi denizlerin varlığından haberdarım.
Adını sonsuzluk koyduğum gökyüzünün aslında benim belirlediğim sınırlardan ibaret olduğunun farkındayım.
Masumluğu çocukken söylediğim mutluluk şarkılarında kaybettiğimin
Arkadaşımın alnına dayadığım oyuncak silahın günü gelince nasıl gerçeğe dönüştüğünün de.
Kardeşçesine yaşadığım dostluklarımın ıssız bir deniz kenarında kaybolduğunu.
Küçücük yüreğimin ufacıkken koskoca dünyaya kafa tutmayı bildiği gibi,
O isyankar başı dik delikanlının aynı dünyaya günü geldiğinde nasıl da boyun eğdiğini görüyorum.
Hayal dünyasında yaşamanın normal dünyada yaşamaktan daha kolay olduğunu baştan bilseydim hep orada kalmak isterdim.
Masumluğu çocukken söylediğim mutluluk şarkılarında kaybettiğimin
Arkadaşımın alnına dayadığım oyuncak silahın günü gelince nasıl gerçeğe dönüştüğünün de.
Kardeşçesine yaşadığım dostluklarımın ıssız bir deniz kenarında kaybolduğunu.
Küçücük yüreğimin ufacıkken koskoca dünyaya kafa tutmayı bildiği gibi,
O isyankar başı dik delikanlının aynı dünyaya günü geldiğinde nasıl da boyun eğdiğini görüyorum.
Hayal dünyasında yaşamanın normal dünyada yaşamaktan daha kolay olduğunu baştan bilseydim hep orada kalmak isterdim.
Hayatımda, hayallerimden bir kesit aramak yerine,
Hayallerimde hayata dair neyi barındırıyorum sorgulamak.
Hangi birimiz mutsuz yaşayıp mutsuz ölmek ister ki.
Hayatın acımasızlığı şimdiden korkuttu,sindirdi beni.
Neden mi galiba şunu anladım.
Hayat denilen bu oyunda üç yanlış bir doğruyu götürmüyor
Bir doğrun bütün yanlışları alıp götürüyor yanından.
Ve sen doğruluğunu her ne kadar anlatmak istesen de birileri yanlışları oynamakta ısrar ediyor.
Söyledim ya en başında.
Ya birileri yanlış oynuyor hayat denilen bu oyunu.
Ya ben bu oyunun kurallarını yanlış biliyorum.
Hayallerimde hayata dair neyi barındırıyorum sorgulamak.
Hangi birimiz mutsuz yaşayıp mutsuz ölmek ister ki.
Hayatın acımasızlığı şimdiden korkuttu,sindirdi beni.
Neden mi galiba şunu anladım.
Hayat denilen bu oyunda üç yanlış bir doğruyu götürmüyor
Bir doğrun bütün yanlışları alıp götürüyor yanından.
Ve sen doğruluğunu her ne kadar anlatmak istesen de birileri yanlışları oynamakta ısrar ediyor.
Söyledim ya en başında.
Ya birileri yanlış oynuyor hayat denilen bu oyunu.
Ya ben bu oyunun kurallarını yanlış biliyorum.