Evsiz, güçsüz, cinsel kurban, şiddet mağduru kadınların İnsan Hakları Derneği Var.
Şefkat-Der.
Kadını korumak, kollamak…
Akşam tekme tokattan nasibini almamak…
Sapık isteklere boyun eğmemek…
Çocuklarıyla sokakta kalmamaları için her türlü eylem yapar.
Amaç; dikkat çeksin.
İnsanlık uyansın, erkekler vicdana gelsin.
*
Dernek ulusal çapta ciddi karar aldı.
Aile içi şiddeti protesto için kadınlara çağrı yaptı:
“ Ev işi, yemek ütü yapmayın”
En olmazı da ekledi:
“ Cinsel ilişkiye girmeyin, adamı yatağa almayın!”
*
Dernek çağrısına kitlesel katkı beklerken…
Hiç hareket gelmedi, tersine…
“Bu iş tutmaz, bu eylemde yokuz” mesajları yağdı.
*
Kadının mantığı, sağduyusu galip geldi.
Memlekette kadının önce adı olmalıdır.
Adı olmayan kadının böyle naz-niyaz-kaprisli eylem yapma şansı yoktur.
Hele hakkı hiç!
Evde yemek pişmeyecekmiş.
Çamaşır yıkanmayacak…
Ütü yapılmayacakmış!
Adam, “gel buraya” dediğinde kendini saklayacakmış.
Hangi evli kadının bu kadar özgürlüğü olabilir ki?
*
Çünkü…
Memlekette adı konulmayan, kabul görmeyen kadın;
İstediği zaman istediği yere gidemez.
Arzuladığını giyemez.
Her söze karışmaz, aklı yetmez, fikir üretmez.
Kar kusar, kızılcık şerbeti içtiğini söyler.
Her eziyette gülümser.
Görümce, kaynana, kaynatanın hep arasında, kendini bulamayandır.
*
Türkiye’de adı olmayan kadının şiiri şudur:
“… Bana herkes sahip
Benim hiç hakkım yoktur
Ben akıldan
yoksun
Ama vazifem çoktur
Adem’in yediği elma
Hep benden mi sorulur?
Çünkü adım kadın
Kadınım hükmüm yoktur”
*
Hal böyle olunca…
Şefkat-Der yönetimi düşündü, taşındı, karar verdi:
“ Kadınların bugünkü durumu ve karşılaşacakları muhtemel tehlikeler nedeniyle eylemden vazgeçilmiştir”
*
Yani; eski hamam, eski tas!
Akşam masada yemek hazır olacak.
Sabah don-fanila temiz, gömlek-pantolon ütülü sunulacak.
Para-pul istenmeyecek.
Dırdır yapılmayacak.
Gece aklanıp, paklanıp…
Yatakta uyumadan beklenilecek!
*****