Sonbahar katranıdır duygular, kış gelmeden başlayan. Deliksiz uykuların in’inde hayata inmeden indirilen bir avuç kar beyazı hüzün. Tebessümlerin arkasındaki gafletin kozmopolit yürüyüşüdür.

Yapıştı yakama, yalnızlığın kör düğümleri.  Âmâ olmadan âmâsı bir ülkenin yollarına düştüm, istem dışı.  Yollar bana uzadı; soluklandım, yaprakları dökülmeye yüz tutmuş bir ağacın altında.