Daneler nazlı bir sükûtla konuyor çıplak ağaç dallarına. Beyaz yüklü bu dala konmuş bir küçük seçe. Tüyleri arasından uzatıyor başını, sanki aranıyor “Nerede bu kumrular.” diye. Sonra üzerlerindeki karları savura savura arabalar geçiyor

Bu gün gidişinin kırkıncı günü… Sensiz geçen kırk gün… Sonbaharın son günleri yazdan çaldığı güneşle parlasa da, benim yüreğim yokluğunuzda hüzün bulutlarıyla yüklü.