Sıradanız hepimiz sırlarımız kadar. Sınırlarımız kadar basit, yaşantılarımız kadar anlamsızız her birimiz. Üst üste koyulan iki taştan üsteki olabilmek için verdiğimiz kavgayla taşlaştırdık yüreklerimizi.

Bugün işyerinde otururken eskileri düşündüm, eski arkadaşlıklarımızı okul yıllarımı, işyeri günlerimi. Nasılda gülerdik, eğlenirdik, dertlerimizi hiç çekinmeden paylaşırdık. Yemek vakti geldi mi, hep beraber yer,