14 Şubat Öykü Günü’nde Liselilerle..

14 Şubat hem sevgililer günü, hem de dünya öykü günü. Bu günü anmak ve kutlamak üzere Haymana'da Liselilerle beraberdik.

Edebiyatçılar Derneği Başkanı Gökhan Cengizhan, yazar Kevser Ruhi ve ben birlikteydik.

Hem kendi öykülerimizi okuduk, hem de öğrencilerin sorularını yanıtladık. Coşkulu, sımsıcak bir  ortamda konuştuk.

Edebiyatçılar Derneği'nin duyurusu şöyleydi:

"Yazarlar okullarda; Haymana lisesi'ndeyiz!..

Son 2 yıldır Ankara'da, 14 Şubat Dünya Öykü ve 21 Mart Dünya Şiir günlerini okullarda kutlayarak, üye yazarlarımızı genç okuyucularla buluşturuyoruz.

Sömestir tatili nedeniyle ertelediğimiz etkinlik: 14 Şubat Dünya Öykü Günü'nü, "Öyküler Kardeştir" başlığı altında, Haymana Lisesi'nde
düzenleyeceğimiz bir etkinlikle kutluyoruz.

Görev verdiğimiz değerli öykücülerimiz hem kendi öykülerinden örnekler verme, hem de genç okuyucularla sohbet etme olanağı bulacaklar.

25 Mart 2011 Cuma günü, saat 10.00'da, Haymana Lisesi, Konferans Salonu'nda yapılacak etkinlikte, Genel Başkanımız Gökhan Cengizhan, öykücü arkadaşlarımız Kevser Ruhi ve Halit Suiçmez, öğrencilerle buluşacaklar..."

Bir öğrenci kız aşağıdaki bildiriyi okudu. Biri de Sait Faik'ten bir öykü okudu. Alkışlar güzeldi. Bu yıl öykü bildirisini yazar Adnan Özyalçıner kaleme aldı.

ADNAN ÖZYALÇINER 2011 DÜNYA ÖYKÜ GÜNÜ BİLDİRİSİ

"Öykü yaşamdan kaynaklansa da yaşamı anlamlandırıp bütünleyerek yeniden yaratır. Çağının tanığıdır çünkü. İnsanı mutsuz kılan, kılacak olan her türlü olayın karşısındadır.

Savaşa karşı barışın, köleliğe karşı özgürlüğün, baskılara karşı direncin, yok etmelere karşı var etmenin, yokluğa karşı varlığın,
acılara karşı sevincin, mutsuzluğa karşı mutluluğun, sevgisizliğe karşı sevginin en güzel yazısıdır öykü.

Dildir öykü, anadillerin en has sözcüklerinden oluşur. O sözcükler duyguları, düşünceleri, düşleriyle yaşadıkları ya da yaşayamadıklarıyla insanı yansıtır. Bütün ilişkileri, bütün çelişkileri, çevresiyle olan bütün uyumluluğu, uyumsuzluğuyla
birlikte.

Bu yüzdendir anlatanla anlatılan tekil olsa da çoğuldur öykü. Onun için dünyanın neresinde olursa olsun, yazılan her öykü, hepimizindir. Aslında hepimiz bir öyküyüzdür. Öykünün paylaşıldıkça anlam kazanması bundandır.

Bütün bu halleriyle sevginin, kardeşliğin paylaşıldığı/paylaşılacağı bir dünyanın habercisidir öykü.
Öyle de olmalıdır!

Sonuçta insandır öykü. Köleyle efendinin yan yana yaşatıldığı çağımızda insanın geçmişini, bugününü, başka bir deyişle,
yaşadıklarıyla yaşayamadıklarını, yaşatmadıklarını da denebilir, mutlu bir geleceğe taşımalıdır.

Bu bir zorunluluktur!

Bu bir sorumluluktur."

Gençlerin coşkusu, ilgisi bizi daha da umutlandırdı.