İnsan öyküsüyle var.. Yaşadıkları, yaşantıları, geçen zaman, yiten zaman.. 14 Şubat’ta öyküler okuyalım, yeniden.. Söz edelim, yazıp çizelim, anlatalım çokça sevgiden seviden.. Dostlarım; yaşam belki de anımsadıklarımız, öyküleştirip biriktirip paylaştıklarımız

Bu “yalan zamanları” hiç sevemedim. Nerede, o masum çocukluğumuzun, şimdi “yitik” adresleri?.. Az önce, çağın “küresel aracı” facebook’tan bir haber geldi.. “Allah gani gani rahmet eylesin”..